Είναι φυσικό πολλοί άνθρωποι να έχουν μείνει άφωνοι από το μέγεθος της καταστροφής και της τραγωδίας που προκάλεσε ο σεισμός με επίκεντρο τα σύνορα Τουρκίας-Συρίας. Ο μέχρι στιγμής (7/2) αριθμός των νεκρών ξεπερνάει τους 5.000, ενώ αναμένεται να αυξηθεί δραματικά όσο περνάνε οι μέρες.
Είναι φυσική καταστροφή;
Τα ΜΜΕ και οι κυβερνήσεις βιάζονται να χαρακτηρίσουν κάθε τέτοια τραγωδία ως «φυσική καταστροφή», είτε πρόκειται για σεισμούς είτε για πυρκαγιές είτε για έντονες βροχοπτώσεις και πλημμύρες.
Οι χιλιάδες νεκροί όμως δεν σκοτώθηκαν από τον σεισμό αυτό καθ’ αυτό, αλλά κυρίως γιατί τα κτίρια ήταν σαθρά και ακατάλληλα. Σκοτώθηκαν από την αδιαφορία του τουρκικού κράτους να μεριμνήσει για τη στατική επάρκεια των κτιριακών υποδομών, δημόσιων και ιδιωτικών, πάνω σε γιγαντιαία ρήγματα, ενώ υπήρχαν σαφείς προειδοποιήσεις από την επιστημονική κοινότητα για αναμενόμενους πολύ μεγάλους σεισμούς. Σκοτώθηκαν από κερδοσκοπικό μένος του μεγάλου κατασκευαστικού κεφαλαίου που λυμαίνεται την περιοχή που εκδηλώθηκε ο σεισμός, που εν ονόματι της μεγιστοποίησης της κερδοφορίας του, υποβαθμίζει την ποιότητα των κατασκευών, εν πολλοίς αυθαιρετεί και δεν σέβεται τα προβλεπόμενα για αντισεισμική θωράκιση. Σκοτώνονται επίσης, από αντιπεριβαλλοντικά φαραωνικά έργα όπως το φράγμα Ατατούρκ στη ΝΑ Τουρκία (το 3ο μεγαλύτερο φράγμα στον κόσμο), για το οποίο εδώ και χρόνια, γεωλόγοι και σεισμολόγοι φώναζαν για την επαγόμενη σεισμικότητα που προκαλεί στην περιοχή. Συνεχίζουν να σκοτώνονται από την εγκληματική αδράνεια του κρατικού μηχανισμού και την ανυπαρξία πολιτικής προστασίας, που έχει αφήσει τους απλούς ανθρώπους αβοήθητους και εγκαταλελειμμένους.
Η περιοχή που ζούμε είναι σεισμογενής, και έχει δώσει πολύ μεγάλους σεισμούς ιστορικά. Ας θυμηθούμε μόνο τους σεισμούς του 1999 σε Ελλάδα και Τουρκία αλλά και τον σεισμό και στις δύο πλευρές του Αιγαίου τον Οκτώβρη του ’20.
Το θέμα δεν είναι αν γίνονται σεισμοί, αλλά πώς προστατεύονται οι άνθρωποι από τις επιπτώσεις τους. Αντί να δίνονται λεφτά για ελέγχους στατικότητας και μέτρα ασφαλείας, δίνονται δισεκατομμύρια για Ραφάλ, F-16 και F-35. Αντί να γίνονται ασκήσεις ετοιμότητας, αντί να εξασφαλιστεί ο κατάλληλος εξοπλισμός και η επαρκής εκπαίδευση και στελέχωση του μηχανισμού έρευνας και διάσωσης, Ελλάδα και Τουρκία συναγωνίζονται στην αστυνομική καταστολή.
Εξορύξεις και πυρηνικά
Και όχι μόνο αυτό. Οι δύο χώρες έχουν μπει σε μια κούρσα για την ανάπτυξη νέων εξορυκτικών σχεδίων για πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Πέραν από το γεγονός ότι οι εξορύξεις και η καύση ορυκτών καυσίμων εντείνουν την κλιματική κρίση και τους εθνικιστικούς ανταγωνισμούς, υπάρχουν και άλλες παρενέργειες. Κατ’ αρχήν, οι εξορύξεις αυτές έχει αποδειχθεί ότι προκαλούν σεισμικές δονήσεις, που μπορούν να πυροδοτήσουν νέους σεισμούς. Αλλά εκτός από αυτό, οι πλατφόρμες εξορύξεων σε περιπτώσεις μεγάλων σεισμών (ή άλλων ατυχημάτων) μπορούν να προκαλέσουν μεγάλες οικολογικές καταστροφές. Μόλις τον Ιούλιο του ’21 είχαμε τη φωτιά πάνω στη θάλασσα που προκλήθηκε από ατύχημα σε αγωγό αερίου στον Κόλπο του Μεξικού.
Αλλά ούτε εκεί σταματάει η καταστροφική πολιτική των δύο κυβερνήσεων. Στη σεισμογενή αυτή περιοχή σχεδιάζονται εξορύξεις χρυσού και άλλων ορυκτών μετάλλων. Οι υπαίθριες δεξαμενές με τα τοξικά απόβλητα, σε περιπτώσεις σεισμών, πλημμύρων ή άλλων ατυχημάτων, σχεδόν πάντα παρουσιάζουν διαρροές και το περιεχόμενό τους ρυπαίνει τεράστιες εκτάσεις. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε τη διαρροή κυανίου στο Δούναβη από εξόρυξη χρυσού στην Ρουμανία, η οποία χαρακτηρίστηκε ως «η χειρότερη περιβαλλοντική καταστροφή στην Ευρώπη μετά το Τσερνόμπιλ», αλλά και την πρόσφατη διαρροή κυανίου στον Ευφράτη στην Τουρκία. Για να συμπληρώσει την εικόνα, η τουρκική κυβέρνηση χτίζει πυρηνικό εργοστάσιο στο Ακκούγιου, δίπλα στο ρήγμα της Ανατολικής Ανατολίας, ενώ η ελληνική κυβέρνηση ετοιμάζεται να χρηματοδοτήσει έμμεσα την κατασκευή νέας πυρηνικής μονάδας στο Κοζλοντούι της Βουλγαρίας, με δεσμεύσεις για μακροχρόνια απορρόφηση της παραγωγής της. Ας θυμηθούμε πως το πυρηνικό ατύχημα στην Φουκουσίμα προκλήθηκε από σεισμό.
Δεν μένουμε άφωνοι!
Για όλους αυτούς τους λόγους, στεκόμαστε κάθετα απέναντι στις εξορύξεις και σε κάθε περιβαλλοντοκτόνα πολιτική. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες στον τουρκικό λαό, στον αγώνα του για επιβίωση αυτή τη στιγμή, αλλά και γενικά στους αγώνες του ενάντια στην καταστροφή του περιβάλλοντος και τον πόλεμο. Χτίζουμε κοινό μέτωπο με τα κινήματα της Τουρκίας και της Κύπρου, ενάντια στις πολιτικές των κυβερνήσεων μας, για μια ειρηνική και οικολογική ζωή. Δεν μένουμε άφωνοι, διεκδικούμε μια κοινή ζωή αξιοπρέπειας!
Κάνουμε την αλληλεγγύη πράξη! Συλλέγουμε υλικά πρώτων βοηθειών για αποστολή στην Τουρκία!
Μετά από επαφή με κινήματα της Τουρκίας και με τον Ιατρικό Σύλλογο δημοσιεύουμε λίστα με πράγματα για τα οποία υπάρχει ανάγκη αυτή τη στιγμή.
1. Νάρθηκες ακινητοποίησης για χέρια – πόδια
2. Αερονάρθηκες
3. Απλό σετ ραμμάτων, ράμματα προπυλενίου 3-0, 4-0, 5-0
4. Αντισηπτικές γάζες- αλοιφές
5. Αντισηπτικά και απολυμαντικά
6. Επίδεσμοι διαφόρων μεγεθών (ελαστικοί και γάζες)
7. Νυστέρια
8. Σύριγγες – φλεβοκαθετήρες
9. Μάσκες προσώπου
10. Βελόνες – νήματα
11. Σεντόνια
12. Αυχενικά κολάρα
13. Φακοί – μπαταρίες
14. Ψαλίδια
15. Θερμοφόρες
16. Παγοκύστες
17. Ελαστικοί επίδεσμοι 5 cm
Ελάτε σε επαφή μαζί μας για την συλλογή και αποστολή των πραγμάτων
-είτε στην σελίδα μας στο facebook https://www.facebook.com/noextractionsnowar
-είτε στο e-mail noextractionsnowar@gmail.com
______________________
Σχετικά με την πρωτοβουλία «Μας Σκάβουν τον Λάκκο».
Η πρωτοβουλία «Μας Σκάβουν τον Λάκκο-Kazma Birak» συγκροτήθηκε με πρωτοβουλία 73 περιβαλλοντικών, κοινωνικών και πολιτικών συλλογικοτήτων στην Ελλάδα, την Τουρκία και την Κύπρο και είναι μια συνεργασία ενάντια στις εξορύξεις και τον πόλεμο στην Ανατολική Μεσόγειο. Συμμετέχει και η Κ136.
https://noextractionsnowar.blogspot.com/
